ələmək

f.

1. Ələkdən keçirmək. . . Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə. C. M..

2. məc. Səpmək, səpələmək, tökmək. Yağış ələyir. – Günəş şəhərə od ələdiyi halda səkilər tez-tələsik yeriyən adamlarla dolu idi. M. Hüs.. Bütün günü hər tərəfə od ələyən günəş təzəcə batmışdı. M. İ..